بررسی تاثیر آسیت تجربی (با استفاده از مدل خوراکی تری یدوتیرونین) بر وزن اندامهای احشایی و تراکم روده های جوجه های گوشتی

هدف : مطالعه تغییرات وزن اندامهای احشایی و تراکم روده در جوجه‌های گوشتی تحت تاثیر آسیت تجربی ناشی از خوراندن تری یدوتیرونین (T3). طرح : مطالعه تجربی. حیوانات: یکصد و پنجاه قطعه جوجه گوشتی نریکروزه، سویه راس. روش : جوجه‌های مساوی و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (شاهد و T3) تقسیم شدند . به جیره غذایی گروه آزمایشی هورمون تری یدوتیرونین (T3) به میزان ppm5/1 و به مدت پنج هفته اضافه گردید. هر هفته تعداد 5 قطعه از هر گروه جدا و پس از کشتار و باز شدن دیواره محوطه‌های شکمی و سینه‌ای، قلب آنها مجزا، دهیزها و چربیهای قاعده قلب برداشته شدند. وزن دو بطن و نیز وزن بطن راست پس از جدا نمودن اتصاف آن از دیواره بین دو بطن تعیین گردید. اندامهای احشایی(شامل کبد، لوزالمعده، طحال، پیش معده، سنگدان و روده‌ها) مجموعا از محوطه بطنی خارج و به عنوان یک واحد توزین گردیدند. روده‌های بزرگ و کوچک نیز به صورت جداگانه از این مجموعه مجزا شده و طول و وزن آنها معین گردید. تجزیه و تحلیل اماری : آزمون t نتایج: نتایج نشان داد که نسبت وزن بطن راست قلب به مجموع وزن دو بطن از هفته سوم به بعد، در گروه آزمایشی T3 بین 25/0 و 3/0 بود که نشان دهنده بروز علائم آسیت تجربی است. وزن اندامهای احشایی در گروه آزمایشی T3 از هفته سوم به بعد اختلاف معنی‌داری را با گروه آزمایشی شاهد نشان می‌داد (به صورت کاهش). تراکم روده‌ها (نسبت وزن به طول) نیز در هفته سوم، کاهش معنی‌داری را در گروه ازمایشی T3 آشکار ساخت ولی در هفته‌های چهارم و پنجم کاهش معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری : به نظر می‌رسد که افزایش نسبت وزن بطن راست قلب به مجموع وزن دو بطن و کاهش وزن اندامهای احشایی و تراکم روده‌ها با اسیت تجربی ناشی از خوراندن T3 مرتبط باشند. روده‌ها قادر بودند پس از کاهش تراکم در هفته سوم، طی دو هفته بعد کاهش تراکم خود را جبران نمایند و این اثر ممکن است به علت اثر پرولیفراتیو T3 آشکار ساخت ولی در هفته‌های چهارم و پنجم کاهش معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری : به نظر می‌رسد که افزایش نسبت وزن بطن راست قلب به مجموع وزن دو بطن و کاهش وزن اندامهای احشایی و تراکم روده‌ها با آسیت تجربی ناشی از خوراندن T3 مرتبط باشند. روده‌ها قادر بودند پس از کاهش تراکم در هفته سوم، طی دو هفته بعد کاهش تراکم خود را جبران نمایند و این اثر ممکن است به علت اثر پرولیفراتیو T3 بر روی سلول‌های کریپتهای روده‌ای بوده باشد.